Brood
Het is alweer bijna 15 jaar geleden dat Herman Brood zichzelf van het leven beroofde. Zijn familie houdt zijn naam in ere met boeken, theatervoorstellingen en een wassen beeld. Dochter Lola mist hem nog altijd zo vertelt ze ons. ”Hij is voor mij een echte vader geweest.” Herman is de eerste Nederlandse ster die ik ooit heb ontmoet. Ik was een jaar of 13 toen we met school het tienerprogramma ’Pubertijd’ mochten bijwonen. Met rode puberwangetjes, hier en daar een jeugdpuistje en klamme zweethandjes zaten mijn klasgenoten en ik in de Hilversumse studio. Herman Brood bleek een van de gasten te zijn van presentator Ivo de Wijs. Een echte ster in ons midden en zo dichtbij dat we hem bijna aan konden raken.
Sterker nog, ik mocht Herman aanraken. Want hij viste me tussen mijn klasgenoten uit en begon een gezellig kwebbelgesprekje met me. Ik wist niet wat me overkwam… Herman Brood die met mij wilde praten! En wat was hij aardig. Niets geen stoere rocker, maar gewoon een lieve en zachtaardige man. Tot slot kreeg ik een stevige omhelzing van Herman en zei hij op vaderlijke toon: ’Beloof me dat je nooit aan de drugs gaat. Leef gezond en wees gelukkig.’ Ik zal zijn woorden nooit vergeten. Jammer dat hij ze zelf niet heeft nageleefd. Dan had hij dit jaar zijn 70ste verjaardag kunnen vieren.
Verjaardagen vieren Rox en Dré al zeker een jaar niet meer samen; want het is hommeles in huize Hazes. Wel staan ze nog samen op het podium; er moet tenslotte toch brood op de plank. The show must go on.
Sylvie Meis weet daar alles van; de kleine diva is niet te stoppen. Niet alleen haar ex-man Rafael, maar ook Sylvie zelf zou weer hevig verliefd zijn. Een mysterieuze man zou haar hart hebben gestolen. Zou dit de ware zijn voor Sylvie, of neemt ze ons weer bij de neus en is hij slechts een tussendoortje? We merken snel genoeg of Sylvie een broodje aap-verhaal ophangt…
Tot volgende week!
Chantal Braspenning
Chef Redactie
