Placeholder

Catherine Keyl lag te huilen in bed

Catherine Keyl over het vinden van geestelijke rust: “Ik was altijd maar bezig geweest met het oplossen van andermans problemen, zo’n sterke vrouw die het allemaal maar goed deed. Maar niemand wist dat ik ’s nachts in mijn bed lag te huilen omdat het me te veel werd. Ik had geen rust om een boek te lezen of een tv-serie te kijken, wist nauwelijks hoe een Albert Heijn eruitzag, was al tijden niet meer in een kledingzaak geweest. Zo raak je het contact kwijt met de maatschappij en met jezelf.”