Huub van der Lubbe: ‘Ik ga dood’
Samen zijn Huub van der Lubbe en zijn vrouw Teuntje door een enorm moeilijke tijd gegaan toen er jaren geleden bij haar borstkanker werd geconstateerd. Teuntje schreef daarover in 2008 zelfs een boek. De dreiging van de dood heeft Huub, die door sommigen wel eens wordt omschreven als een zwartkijker en pessimist, nog een stukje beter leren relativeren.
De onnavolgbare liedjesschrijver omschrijft zichzelf het liefst als een dromer van wie de werkelijkheid gestolen kan worden. Maar heeft er een bloedhekel aan om uit zijn fantasiewereld te worden gehaald. In een vraaggesprek zei Huub eens: “‘Ik houd er niet van om uit die droom te worden gehaald. Dood en ziekte doen dat.” Dat Huub op de hem gebruikelijke -diepzinnige en filosofische- wijze over het leven heeft nagedacht, blijkt uit een quote waar wij in eerste instantie enigszins van schrikken. Huub zegt: “Ik ga dood.”
Zou er iets met hem aan de hand zijn? Als we verder luisteren naar zijn zware en morbide monoloog, blijkt dat het meevalt. “Ik ga dood. Niet subiet hoor. Maar het gaat een keer gebeuren. Daar kijk ik niet meer van op. Ik hoop dat ik daar dan niet zuur over word. Waarom zou ik? De dood is ongeveer de enige zekerheid die we hebben.”
Huub doet uit de doeken dat hij in zijn jonge jaren, bijvoorbeeld op zijn 26e, dacht dat de dood hém niet zou treffen. Huub dacht dat hij een uitzondering was. Toen het besef op zijn veertigste kwam dat hij er ooit tóch aan moet geloven, deed een midlifecrisis zijn intrede. Huub realiseerde zich: “Shit, ik geloof dat ik toch wel dood ga. Dat was onverdraaglijk. Ik werd depressief.”
Het Nederlandse liedjesfenomeen krabbelde op uit zijn zwarte periode en haalt tot op de dag van vandaag alles uit het leven wat erin zit. Gelukkig heeft Huub op zijn zestigste geen slecht nieuws over zijn gesteldheid te melden. We mogen hopen dat we nog lang en intens mogen genieten van zijn schitterende zangstem, doordringende teksten en onovertroffen liedjes.
