Placeholder

Triest

Toen vorige maand het nieuws uitlekte dat Donald Trump aan plasseks in Moskou zou hebben gedaan, deden we allen ons uiterste best om zijn waterfeestje vooral niet te visualiseren. Niemand leek enige behoefte te hebben om Trump welke vorm van seks dan ook te zien bedrijven. Maar toen vorige week bleek dat La Paay dezelfde seksuele voorkeur heeft als de president van Amerika, was de beer plots los. Het seksfilmpje van Trump kon heel Nederland gestolen worden, liever keek men massaal naar La Paay die een ’golden shower’ kreeg. Het is het gesprek van de dag. En de meningen over Patricia Paay verschillen van mond tot mond…

Ik vind het vooral triest. Triest, omdat iemand blijkbaar zoveel woede in zich heeft dat het openbaren van dit seksfilmpje de enige uitweg leek. Maar ook triest omdat uit de sekstape zó weinig liefde en intimiteit zou spreken. Nadat de jongeman namelijk zijn overvolle blaas had geleegd, volgde er geen aai over Paays bol, geen lief woord, niet eens een bedankje. Dat is toch te triest voor woorden? Welke vorm van seks La Paay ook wil uitproberen, prima, doe vooral je ding. Maar heren, wees wel een beetje lief voor haar! In Party doet Patricia haar verhaal. Ze is geschokt. Ze is woedend. Ze is heel verdrietig. En geef haar eens ongelijk. ”Ik krijg geen hap meer door mijn keel”, zo klinkt het uit Patricia’s welgevormde mond. Als dit schandaal en de publiekelijke vernedering haar maar niet te veel worden. Gelukkig krijgt ze steun uit de familiehoek, maar ook van collega’s als Gerard Joling en Peter R. de Vries.

Topper René Froger heeft zich nog niet uitgesproken over de hele Paay-situatie. Wel lucht hij zijn hart  over de Voedselbank. Hij vindt het verschrikkelijk pijnlijk dat er nog steeds veel huishoudens in ons land zijn waar een goed gevulde koelkast
niet vanzelfsprekend is. Dat is pas echt triest, vindt Froger.

Tot volgende week,

Chantal Braspenning
Hoofdredactie