Water

Jan Keizer had zich zo verheugd op zijn pensioen, maar het coronavirus gooide roet in het eten. De pensionado baalt ervan dat de drie vakanties die hij had gepland volledig in het water zijn gevallen. Het was gewoonweg te gevaarlijk om af te reizen naar zijn geliefde Italië. ”Wat een toestand”, zucht Jan. Hij hoopt op betere tijden. Er komt een dag dat de Volendamse Keizer weer een frisse duik kan nemen in het Gardameer, dat voelt hij aan zijn water.

Ook op Curaçao droomt men van betere tijden. Sinds de toeristen massaal wegblijven, vanwege de coronacrisis, zijn er nauwelijks inkomsten en leven veel eilandbewoners in armoede. Curaçao is enorm geliefd bij de BN’ers. En de Curaçaoënaars roepen op hun beurt maar wat graag ’Bon Bini’ tegen onze welgestelde sterren. BN’ers die geld als water hebben, laten immers de doekoes naar hartenlust rollen tijdens hun vakanties. Dit zorgt ervoor dat de kassa altijd flink rinkelt onder het tropische zonnetje. Maar sinds dat nare virus ons in de greep heeft, is het ijzig stil op het vakantie-eiland. Daar waar normaliter hordes Hollandse toeristen uit alle macht proberen om als volleerde salsadansers van beachparty naar beachparty te hoppen, heerst er momenteel een verre van feestelijke sfeer op Curaçao. Wordt er doorgaans veel gelachen en gedanst, nu vallen er vooral stille waterlanders. ”Het is heel verdrietig”, beamen Henny Huisman en Irene Moors.

Ook in huize Van Dijk is momenteel geen reden voor een feestje. Ruim anderhalf jaar lang probeerde Wendy uit alle macht om haar fitnessapparaat DISQ aan de man te brengen. Maar haar bedrijf, dat ze samen met een zakenpartner runde, is failliet. Er is stront aan de knikker, dat is duidelijk. Wendy legde zelfs beslag op het huis van haar zakenpartner. Wat er precies is misgegaan tussen de twee fitnessmaatjes, is nog even de grote vraag. Maar dat de vriendschap tussen Wendy en haar zakenpartner voorgoed verleden tijd is, staat inmiddels wel als een paal boven water.

Chantal Braspenning – hoofdredacteur