De doodsangsten van Willibrord Frequin
Lichamelijke alarmbellen zorgden ervoor dat Willibrord Frequin zich lange tijd onzeker voelde over zijn eigen lijf en leden. Vooral door een tumor in zijn been en vijfmaal een voorbode van een hersenbloeding voelde de recalcitrante presentator zich lange tijd letterlijk en figuurlijk een wandelende tijdbom. In Party 15 zegt hij: ”Als ik ’s morgens wakker werd en om me heen keek, dacht ik: hee, ik leef nog.”
