Imca Marina laat zich niet verrassen door de dood
‘Ik heb overal gewoond, maar op Ameland word ik begraven’
Imca, je bent een aantal jaren geleden weggegaan van je enorme woonboerderij in het Groningse Midwolda. Daar had je een enorme tuin en je was gek op tuinieren. Hoe is dat op je huidige stek in Blaricum?
“Ik heb nog steeds een heel grote tuin. Helaas heb ik zelf niet meer de schop in de hand, dus ik moet veel overlaten aan de lieve mensen die mij helpen. Hans uit Eemnes doet in de tuin veel voor me. Het is vrij groot, maar ik heb niet de zo’n prachtige tuin als in Groningen. Ik ben daar laatst even terug geweest en heb gezien hoe schitterend die achtertuin geworden is. Ik zeg niet gauw dat ik iets goed gedaan heb, maar wat heb ik dát goed in laten planten! Wat is dat goed gedaan! Het is zo mooi geworden.”
Was je even op visite op je oude Vicarie van Midwolda? Had je wat heimwee?
“Ik kom wel eens op visite bij de nieuwe bewoners. Het zijn heel lieve jonge mensen die nu zeg maar in mijn huis wonen. Ik heb een neef die daar vlakbij woont in een nog veel mooiere boerderij… Och, wat heeft die een prachtig huis! Maar ik ken dus nog genoeg mensen in die regio en daarom kom ik er graag en vaak even terug. Ik heb veel vrienden en kennissen nog in Groningen, het blijft toch mijn geboortegrond.”
Een heel kwetsbare vraag Imca, maar als je ooit komt te overlijden: wil je daar worden begraven in je Groningse geboortestreek of in je huidige woonomgeving In het Gooi?
“Beide niet joh. Nee hoor, nee: ik word op Ameland begraven. Ik woon ook al sinds jaar en dag op Ameland en mijn zoon woont daar. Nee, ik neem afscheid in Blaricum maar daarna gaan we met de boot over hoor.”
Waarom denk je dat gevoel zo sterk bij Ameland?
“Dat heb ik altijd zo gevoeld. Mijn schoonmoeder zei vlak voordat ze stierf: ‘Meiske, zoek maar een mooi plekje uit vlakbij mij.’ En dat is eigenlijk altijd zo gebleven. Ik maakte mij er weleens zorgen over, maar dan zegt mijn ex-man Dirk, die altijd mijn kameraad is gebleven: ‘Maak je gain zörgen, wij kriegen jou wel onder de gruund.’ Heel grappig natuurlijk hoe koeltjes hij dat dan zegt in Amelands dialect. Ik reageer dan altijd met de opmerking dat dat een heel geruststellende gedachte is.”
Foto: Andries Jelle de Jong
