Lisa, Shelley en Amy van OG3NE werden gepest
Wie het laatst lacht, lacht het best. Maar zo hebben de OG3NE-zussen Lisa, Shelley en Amy Vol dat destijds vast niet ervaren. De drie zusjes hebben het vroeger niet altijd makkelijk gehad. In hun nieuwe podcast ‘Nul G3ne’ vertellen ze openhartig over hun pestverleden.
Wie het laatst lacht, lacht het best. Maar zo hebben de OG3NE-zussen Lisa, Shelley en Amy Vol dat destijds vast niet ervaren. De drie zusjes hebben het vroeger niet altijd makkelijk gehad. In hun nieuwe podcast ‘Nul G3ne’ vertellen ze openhartig over hun pestverleden.
Positieve reactie op basisschool
De zussen rolden al vroeg in de showbizzwereld door hun deelname aan het Junior Eurovisiesongfestival. Ze waren toen tussen de 10 en 11 jaar oud. Op de basisschool kregen ze destijds veel steun van medeleerlingen. “Dat wonnen we en dat was wel te gek. En dat was toen op de basisschool superleuk”, aldus Shelley. Lisa vult aan: “Fijnaart heeft ons ook mega ondersteund. Iedere keer als we iets wonnen dan was er een hele ceremonie. Dan kwam de burgemeester.”
Doelwitten op middelbare
De positieve reacties sloegen om toen de drie naar de middelbare school gingen. “We zijn wel heel dubbel opgegroeid. Op school wil je een normaal meisje zijn. Moet zeggen dat het voor ons allemaal best wel lastig was. Je was toch best wel een doelwit. Want de mensen op school begrepen ook niet echt wat wij nou allemaal deden”, aldus Amy.
Volgens Shelley was ‘het contrast naar de middelbare school wel aanwezig’. “Maar dat hebben we ook weer overleefd, maar het was wel echt gewoon heel raar. We zijn ook wel echt gepest natuurlijk. ”
Veranderen in muurbloempjes
Door de pesterijen veranderen Amy en Lisa in muurbloempjes op school. “Het was gewoon zo’n groot verschil. Dat je de ene dag op school zat en dan was je maar een beetje op de achtergrond. Tenminste ik wel. En dan de dag ervoor sta je in Ahoy”, aldus Amy. Lisa vult aan: “Ik probeerde gewoon niks te zeggen Gewoon niet op te vallen.”
“Ik vind het knap dat we dit allemaal hebben doorstaan, want het was echt niet heel makkelijk”, besluit Shelley.
Dit artikel is afkomstig uit Vriendin. Meer van dit soort mooie verhalen lezen? Ga naar Vriendin
