Robert Leroy: ‘Ik ben een keer bijna ten onder gegaan’
Hij staat niet super vaak in de bladen, maar Robert Leroy (52) is al dik dertig jaar een begrip in de Nederlandse muziek- en entertainmentwereld. Party zocht hem op voor een onderhoud. Robert vertelt ons over zijn nieuwe project ‘Club Leroy’, over de schaduwkanten van bekend zijn en over het risico van zijn ondernemerschap. Meerdere keren ging Robert bijna kopje onder. “Andere mensen waarschuwden mij daarvoor: doe dat nou niet, want stel je voor dat het niet lukt…”
Robert, we zien je niet wekelijks in de bladen, maar je bent al meer dan dertig jaar actief als zanger. Hoe gaat het met je carrière?
“Mijn loopbaan als zanger verloopt inderdaad al heel lange tijd erg stabiel. Ik heb nooit een sterke terugval of een enorme boost omhoog gehad. Ik heb ook niet één bepaald liedje dat altijd aan mij wordt gekoppeld, wat zangers als Mart Hoogkamer, of Marco Schuitmaker momenteel wel hebben. Ik ben dus geen hit-afhankelijke zanger. Dat zie ik als een voordeel. Best veel zangers zijn in de loop der jaren ten onder gegaan omdat ze geen nieuwe hits hebben gescoord na hun vorige hit of iets anders hebben ondernomen. Ik ben ondernemer van mijn eigen Leroy Producties BV en heb gewoon nooit stilgestaan. Ik ben ook nooit bang geweest om iets te ondernemen.”
Dat heeft je ooit financieel een keer bijna de kop gekost…
“Dat klopt. Ik ben een keer bijna ten onder gegaan en heb menig deurwaarder de deur moeten wijzen. Het geld dat ik verdiende, investeerde ik graag in nieuwe projecten. Soms investeerde ik te veel in iets wat ik heel graag wilde. Andere mensen waarschuwden mij daarvoor: ‘doe dat nou niet, want stel je voor dat het niet lukt’. Maar ik was er dan altijd van overtuigd dat het wel goed zou komen. Uiteindelijk hebben die mensen soms weleens gelijk gehad. Maar ik heb wel altijd het lef gehad om het gewoon te doen. Het heeft me -tot huilens toe- best wel vaak tot momenten gedreven waarop ik dacht: ik kom er niet meer uit en hoe ga ik dit in godsnaam oplossen? Uiteindelijk kwam het dan altijd wel weer goed. Maar ik heb zeker risico’s durven nemen en daar heb ik geen spijt van. Ik ben altijd zeker van mijn zaak geweest. En ik ben nu 52, maar ik weet zeker dat er straks voor mij een opening komt waarbij Iedereen gaat zeggen: zie je wel, ik wist het wel. Alleen mijn makke is, dat ik alles alleen moet doen. Dat is de story of my life. Dat ik het liever zelf doe, heeft te maken met mijn eigenwijze karakter. Bovendien ben ik vaak voor mijn kop gestoten door mensen die riepen dat ze het wel even voor me gingen doen of het wel even zouden regelen. Maar dan zat ik maanden te wachten, en hoorde ik niks meer van ze. Of ik ging met iemand uitgebreid lunchen, die een geweldig plan had. Ik trakteerde dan de lunch en vervolgens hoorde ik nooit meer wat. Ik ben zo vaak teleurgesteld vanwege iets waar ik me zo op had verheugd, dat ik door de jaren heen heb geleerd dat ik het beter zelf kan doen.”
Foto: Brunopress
