Placeholder

Strandplezier

HELP, IK BEN VERSLAAFD AAN… SNOEPEN

25 weken geleden begon Wim Schaap aan een persoonlijke missie: 10 kilo afvallen binnen een  half jaar. Hij woog 94.7 kilo. Wekelijks schrijft hij in Party over zijn lijdensweg. Gewicht nu 85.7 kilo.

Nog een week te gaan en het wordt best lastig. We zijn met vakantie op een zonnig eiland en ik moet echt heel erg mijn best doen. Vorige week al drie keer buiten de deur gegeten en wat de schade is, weet ik niet precies. Er is geen weegschaal op ons vakantieadres, maar dat er schade is, is wel zeker. Ik voel het aan mijn broek. Mijn lief ziet het aan mijn buik en zegt het ook. Deze week wordt vakantie vieren ook hard werken. Ik heb me voorgenomen om elke morgen om negen uur anderhalf uur te lopen op het strand, met mijn voeten door het water. Niet echt hard werken natuurlijk, maar… anderhalf uur lopen is toch flink wat calorieën. Lief draaide zich knorrend om toen ik maandag om acht uur opstond. De zon scheen al voorzichtig en het was 20 graden. Snel een paar appels en weg. Het is 25 minuten lopen vanaf bungalow naar strand. Voor de bungalows is een taxi standplaats. Ik twijfel en kijk achterom naar de deur waar ik net uitkwam. Niets te zien. Ik loop snel naar de taxi en stap in. Vijf minuten later sta ik op het strand…

Het gaat prima. Anderhalf uur flink doorstappen. Playa del Ingles heeft het mooiste strand van Europa. Kilometers lang zandstrand en je ziet daar van alles. Ik ben nauwelijks een paar honderd meter weg van de drukte als ik het zie. Ik geloof mijn ogen niet… Op het vrijwel verlaten strand liggen een man en een vrouw op elkaar half in het water en het strand. Op nauwelijks 150 meter afstand. Ik aarzel even, kijk achterom, niemand, ik ben op dit stuk strand de enige wandelaar. En die twee mensen natuurlijk. Ik loop door en ben echt verbijsterd. Hoe dichterbij ik kom. Ik kan er echt niet omheen. Ze liggen precies in mijn looproute. En het maakt ze kennelijk ook niets uit want ze gaan gewoon door met waar ze mee bezig zijn. Als ik er voorbij loop, zie ik de achterkant van een kale wat oudere man. Mijn leeftijd en die vrouw is niet veel jonger. Het is geen aangenaam gezicht, die twee oude mensen. Ik grom wat lelijks in het Nederlands als ik voorbij loop, geen reactie. Als ik na anderhalf uur terug ben, zie ik dezelfde mensen keurig aangekleed op een handdoek zitten. Hij knikt vriendelijk…

Ik heb het de hele week volgehouden: sober, gezond eten en veel lopen. Op de laatste dag van de vakantie kwam de beloning. Nog een keer lekker uit eten in ons favoriete restaurant. Lamskoteletjes met verse groenten en frietjes. Dit keer geen ijs met slagroom toe, maar gewoon een zwarte koffie. Volgende dag thuis en meteen op de weegschaal. Ik dacht nog even aan die strandwandelingen en dat oude oversekste paar toen ik de cijfers op de weegschaal zag: 85.1 kilo ! Nog een week.

Wim Schaap