Verwend
Hoe goed we Linda de Mol, Chantal Janzen en Eva Jinek ook vinden, Mies Bouwman blijft toch de ongekroonde koningin van onze beeldbuis. Carlo Boszhard noemt haar zelfs ”Hare Majesteit, de allergrootste van de televisie.” Wie je ook vraagt naar een mening over Mies, er zullen louter lofzangen volgen. En terecht. Mies Bouwman is een grootheid; met haar kenmerkende stemgeluid, haar lieve uitstraling, charme, talent en humor waarmee ze spelprogramma’s aan elkaar babbelde. Wie keek er vroeger niet met het hele gezin naar ’Een van de Acht’? Als Mies zei: ’Licht uit, spot aan’, zaten we met z’n allen op het puntje van onze stoel. De spanning was te snijden. Want dat was het moment dat we gingen zien hoe de finalist prachtige prijzen via de lopende band in de wacht sleepte.
Prijzen waar we inmiddels niet meer warm of koud van worden. Een gieter, een tv, een boodschappentas…Daar hoef je heden ten dage echt niet meer mee aan te komen als presentator. In de tv-quizzen anno 2017 zien we hoe kandidaten soms lauwtjes en verveeld reageren als ze een auto winnen. We zijn verwend… Lijken nergens meer van op te kijken; zelfs als iemand vele miljoenen wint, knipperen we niet met onze ogen.
Soms gebeurt er echter iets in het leven, waardoor mensen zich plots realiseren hoe goed we het eigenlijk hebben. Neem Sylvie Meis. Het leven lachte haar toe; mooi, gelukkig getrouwd en heel succesvol. Tot in 2009 het noodlot toesloeg en ze ziek werd. ”Ik was plots niet meer dat zorgeloze meisje”, vertelde ze. Het heeft haar veranderd, ze kijkt nu anders tegen het leven aan. Sylvie telt haar zegeningen, want als geen ander weet ze dat een goede gezondheid niet vanzelfsprekend is.
Ook Micky Hoogendijk weet inmiddels wel dat je van luxe en roem alleen niet gelukkig wordt. Een mens heeft meer nodig. Haar moeder overleed in haar armen en Micky mist haar nog elke dag. ”De laatste woorden die ze tegen me uitsprak waren simpel: ’Ik hou van je. En dat is het enige dat belangrijk is.”
